Üşengeç Anılarşimdi anlatsam sana bir bir.. üşenirim sonunu getirmeye ve yarıda kalmış tüm anlatılar gibi olur kaderi anılarımın birileri sergiler ve birileri gezer onları gözlerinde çizgiler ha üşenirim orası ayrı ama anlatsam.... anlatsam... dinlemezsin belki de o zaman kaderi yarıda kalmak olur anılarımın... limandan tepeye çıkan yokuşun ortasında kalırım mesela bir öğlen vakti, daha çınaraltına gitmeden yarı yolda kesilir nefesim, tam okuldan kaçıp da herkesin kafeye, benim eve gittiğim tam o ayrımda kalıveririm ruhum karışır, o terminalde kalmam öyle derin bir karanlık da belki de iyi olur hani, sonra dizim kanlar içinde kalır, annem şevkatlisinden azarlayıp saramaz, hastane odasında 12 olmaz, kapı açılmaz, gözlerim açılmaz yağmurlu bir akşama ve çok şükür yaşıyorum diyemem, ama işte tüm harçlıklarımda bende kalır o da var: kardeşim kandırıp alamaz bilye almak için. ekmeğe kim gidecek kavgasının hep ben yendiğim tarafında kalırız belki de, sonra akşam olmaz doyasıya oynarım, össden hayal bile edemeyeceğim bir puan alıp ağlarım saatlerce anneme sarılıp, öylece kalırım... anlatsam dinlemezsin biliyorum ha bir de üşenirim malum mevsim bahar yine yağmur var penceremde ben yaşıyorum nefes almak güzel birileri yarım kalan anılarımı çalıp vitrinlere koymuş sümerli kadın, hitit güneşi, urartu, afrodit, hiyeroglif... kaldır gözlerindeki çizgileri de öyle bak anlattırma bana bir bir... burcu.22.3.14.L |
ama anlatsam....
anlatsam...
dinlemezsin belki de
o zaman kaderi yarıda kalmak olur anılarımın...
burda bitmeli