NE DOST KALDIHangi dalı tuttumsa hepsi kırıldı, Neşem kaçtıda keder koştu sarıldı, Kime derdimi desem bana darıldı, Ne dostum kaldı ne akraba ne yaren... Selam versem alanlarım hiç kalmadı, Derde düştüm ben soranlarım olmadı, Felek benimle uğraşmaktan yılmadı, Ne dostum kaldı ne akraba ne yaren... Hasta düştümde kimseçikler gelmedi, Can çekişti bu canım yine ölmedi, En güzel dostluk bile üç gün sürmedi, Ne dostum kaldı ne akraba ne yaren... Yalnızlığım dostlar canıma tak etti, Anam gitti babam gitti hem yar gitti, Dostlarım beni birer birer terketti, Ne dostum kaldı ne akraba ne yaren... Ne haldeyim ben gelipte soranım yok, Feryat figan ederim dost duyanım yok, Vallahi hiç benim bunda yalanım yok, Ne dostum kaldı ne akraba ne yaren... Nerede dost hısım ve candan arkadaş ? Beni yolda koydu güvendiğim yoldaş, Yok artık derdimi diyecek bir sırdaş, Ne dostum kaldı ne akraba ne yaren... Ağbi kardeş dayı amca hala teyze, Hepsi yıllardır küstür gelmezler bize, Varmıdır hacet sizce başka bir söze ? Ne dostum kaldı ne akraba ne yaren... TAŞGIN,ım dostlar biraz anlayın beni, Aradım bulamadım candan seveni, Dost tutsam nasıl olur acep öleni ? Ne dostum kaldı ne akraba ne yaren... H.S:12 20/03/2014 Zekeriya TAŞGIN Şiir’in ilk kaleme alındığı tarih:13/11/1997 |