KILIBIK BENİ BENİ
Durmadan, karından dayak yersin.
Herkes bilir, kılıbık seni seni... Neden övünürde, erkeğim dersin ? Herkes bilir, kılıbık seni seni... Karına bir gün’de, geçmedi sözün. Bilmem’ki ne zaman, gülecek yüzün ? Her gün morarır,hemde şişer gözün. Hekes bilir, kılıbık senin senin... Karına hep, sen yalakalık yapan. Bilmemki neden, ilah gibi tapan ? Böyle değildi, dostum senin atan ! Herkes bilir, kılıbık senin senin... Yede dayağı sen, uslan ha uslan. Birazcık erkek’lik, gücüne yaslan. Evde bir kedisin, sokak’ta arslan. Herkes bilir, kılıbık seni seni... İzdivaç için, sen izin isteme. Nankör karıyı’da, evde besleme. Duymayan kalmadı, yalan’dır deme. Herkes bilir, kılıbık seni seni... TAŞGIN,ım, bende’de aynı meziyet. Kılıbıklar için, dost kur cemiyet. Al kalemi, yaz deftere üye et. Yalvarırım kılıbık, beni beni... H.S:11 Şiir Türü; Hiciv Zekeriya TAŞGIN 16/03/2014 İZDİVAÇ : (sevişme ) Şiir’in ilk kaleme alındığı Tarih:20/04/1999 |
Şiirleriniz okurken ne tesadüf se üstündeki resim..
Benim
Bacanak isimli şiirimle aynı olmuş.
Bu şiirinizi daha önceden okumuş olsaydım,görseydim,
Bu resmi o şiirime eklemezdim.
Bu tesadüf le bilemeden yüklediğim resim içinde özür dilerim. Saygılarımla... Esen Kalın....