Manzaramdan bir zaman
Odanın duvarından kız kulesine asılı bir tablodur manzaram
Biraz solumda kışın hırpaladığı beş altı ağaç Aralarından gökyüzünü seçebileceğin bir kirli mavi üzülür Cam, beyaz çerçevesinden memnuniyetsizce kanat vermiş uzanır dışarı Bir ukala kadın iniltisi kapının gıcırdaması Gölgesiz bir güneş sofasından, çinko bir çatı belası göz hizamda Nereye kaçsam patlak egzoz ve kart korna sesleri duyumumda Hayatı akarken hissettiğim bir an ve tüm tabiat umrumdadır Bir mutluluğu olmalı var olmanın da Tarumar olmanın da i.e. |
nişanı sarı mı
seçilir mi siması
bir gül çizer mi bu mutlu kişi
her büklüm olan iç köşesine. .