İSTANBUL'ASözcüklere boğuyorum dünyayı, zaman kirleniyor avuçlarımda yeniden başlamak için çok geç. Aldırma giden zamana, kalamadın gönlümün bir kenarında, sığmadı işte bir yüreğe iki sevda odamın penceresinde iplik iplik esen rüzgar içimde esiyor şimdi... Dışarda kar, buz gibi ayaz içimde fırtınalar/ kaçıyorum bu gece bu şehirden terkediyorum istanbul seni.. Koymadı sözlerim / dokunmadı yüreğine.. Sıska yüzlü insanlar, kelepçeli bilekler / çekilen onca emekler.! Yok say.! hepsini ve sil... Elveda istanbul.. Garip bir boşluktayım kocaman vee karanlık ipsiz kuyular, ipsiz ve dipsiz.. intihar tetiğinde ellerim / ağır vurmada kalbim, sevdanın kapılarını çınlatarak bu şehri terkedeceğim.. Belki birkaç hatıra kalırsa benden sana, iyi bak ona, (sakla) benden bir iz (hatıra sana) istanbul bana ağla.! sensiz ölmek zamanı şimdi..! |