Yüzleşme
Beynimi parçalara ayırdım
Her parçadan ayrı ayrı akıl odaları yaptım Farklı düş/ünce/ler kaplar her birini Yarım kalıyor düş/ünce/lerim Korkarım tamamlamaktan… Kırıp dökmek, yakıp yıkmak her şeyi yok etmek istiyorum İstediğim hiç bir şey yerli yerinde gitmiyor İnsanlar riyakâr olmuş, Aynaya bakıp Kabullenmiyorlar hiçbir şeyi Kurmuşlar kendilerine ait küçücük bir dünya Kendi yörüngelerinde neden dönüp dururlar bilmiyorum… Düşünüyorum da, sanki benim sevenlerimde sevgi eksilmiş Kim bilir belki de onların hayatlarından ben eksildim. İşte buna isyan etmek istesem de edemiyorum Allahım biliyor. Ben de biliyorum her şeyin bir bedeli, bir nedeni var Yok, olup gitmedim, katılmadım o yok olanlar kervanına Boş dünyanın içinde ki boş insanlardan olmadım… Tek dostum, her nefeste seni içime çektiğim, Sigaramın dumanını rüzgâra üflerken, Olumsuz düşüncelerim de uçar gider bir anda uzaklaşır benden İşte bu yazdıklarım sadece bir miktarı geriye kalanlardan… Yılmadım hiç! Hep çalıştım, mücadele ettim karınca misali Gün olur gözbebeklerimden bir yıldız kayar El sallayan yıldızlara düş/ünce/lerimi yüklerim Geriye ne kaldıysa gördüklerimden… Gerçekleşmesi zor tüm hayallerimin Çünkü çok farklı düş/ünce/lerim var Bendekiler sizlerden farklı Benim ne yaşadığımı bilemezsiniz! Öyle ya, nereden bileceksiniz? Benden farklı bir ben var içimde Her gün beynimi karıştırır, İşte bu yüzden her geçen gün Aynaya daha çok bakar Kendimle yüzleştikçe yüzleşirim… //"Birinin kendisiyle yüzleşmesi ciddi tehlikeler barındıran bir oyundur. Kutsal bir dans. Kendimizle karşı karşıya geldiğimizde, iki tanrısal enerji, çarpışan iki evrenizdir. Yüzleşmede gerektiği kadar saygı yoksa bir evren ötekini yok eder."Paulo Coelho// Mustafa KARAAHMETOĞLU 09.03.2014 |