BULUT AVCISI
Sahipsiz bulutlar
Kaybolmuş çocukluğun Zamanı geçmiş kahkahalarını Atıyorlar,inciterek anı... Kah kırık oyuncaklara Kah tozlanmış anılara çarparak Ağlamaklı eski bir şarkıya süzülüp... Vicdan ezilip büzülmüş Karanlıklarda azap içinde Kader tek ayak üstünde cazalı Duvarlardaki eski saatler Zamana dargın Akrep yelkovan saklanmış Masumiyet kırık oyuncak bebeğin Plastik ellerinde kalakalmış Zaman geçip gittiğine pişman Kızıl bir bulutun gövdesine sığınmış Ağlıyor biçare... Mukavva kutulardaki Rutubetten kıvrılıp, sararmış fotoğraflar Konuşmak için yeniden Can atıyorlar... Oysa bir damlacık Günışığı yeter Yeniden doğması için Bulutlara sakladığım güzel anların... Ve ben Büyümeyen Bir güne açıyorum Yelkenlerini Çocuk kalmışlığımın... Esra TÜRKER KONUK - BULUT AVCISI - İkibinondört |