İSTANBUL'DA SONBAHAR VARDI
Sessiz sedasız kaybolurken ruhum bulutlarda,
Hüzne aşık olmuş tüm yaslı süsler ağaçlarda. Bilmem ki; kızıl bir matem mi var sokaklarda? Ya da kalbi duygularla umut mu bekleyen ufuklarda? Güneş battı belki hayat siyah ve beyaz. Lakin ay ve yıldız bekleşen kaderi birer naz. İntizar gerek ruha ne olur anla biraz. Hayaller biter karanlık çöker sen ne yazarsan yaz. Dünyanın güneşine yakışmaz belki karanfiller; Doğsun istersin tekrar semaya vararak eller. Aslında ruhun kaybolmuşsa solmuştur elindeki güller. Yine de açsın güneş, doğsun gönlüne karanlık küller; Bak yine gökte bir kızllık sabahı bekler. Ve askıda kalan elveda diyen eller.... Osman YILDIRIM 20 EKİM 2013 |
Yüreğine sağlık üstadım,Güzel dizeleri severek okudum
Kalemin susmasın
___________________________________Saygılar