Anımsamalar nedense bol hüzünlüdür;
Birer birer geçip giden harika günlerin
Kalan tortularıyla avunursunuz
İkilemlere düşmemek için hep çırpınır kişi,
Solgun her günün ve ayın doğuşunda
Hüzünle anar, “Ne çare ki böyledir feleğin işi”
Der ve yaşamak zorunda kalır hüzünlü geçmişini.

Tutya kaplı evin hoyrat rüzgarları
Hep esip gürlemişler deli, deli,
Hiç bir zaman unutmadı
Yıkık, dökük tutya kaplı evin sakinleri
Vefalı gülüşlerle pejmürde pencereden
Sarkan, sırma saçlı Rapunzeli.

Her geçişte tutya kaplı evin önünden
Size sevdayı sorar ak saçlı bir bahçıvan:
Sizde,“Ak saçlı vefalı bahçıvanım benim!....
Keşke sana söylenecek sözüm olsaydı,
Karanlık şehirlerin sihrini çözecek gücüm olsaydı,
Hüzünle savrulan yapraklara yazılmış
Gerçek ve düzeyli sevda şiirlerinden
Neler, neler anlatırdım ben sana.” dersiniz


Geçmişte kalır yaşananlar, bugünlere anıları saklar. Hep canlıdır hatıralar, zaman ne kadar çabuk geçti denilir yad ettikçe ve hep hazanı andırır kalan izler, hüzünlendirdikçe tazelenir yılların sürgitinde . Kaç zaman geçerse geçsin su misali, hep dün gibi sıcaklığını muhafaza eder yüreklerde. İnsan ömrü de öyledir. Hep, o yıllar öncelerden kalan mekanlara bakarım yollardan geçerken. Acaba ne yaşanmışlıklar gizlidir, duvarların dili olsa da konuşsa diye düşünürüm. Kimler nefes almıştır, kimler gelmiş, kimler gitmiştir oysa ki..Yine de hala ayaktadırlar cap canlı kale gibi .Her şeyin bir anlamı, değeri olduğu demlerde yaşamak, sözlerin anlamını yitirmediği , tüketilmediği devirlerden nefesler almak güzeldi usta kaleminizden değerli şair KEMAL bey. Çokça tebriklerimle , yine geç kalmışlığımın mahcubiyetiyle, saygılarımla..

hazan444 tarafından 3/5/2014 1:50:56 PM zamanında düzenlenmiştir.