Ah Keşke Bizden Bizeah keşke bizden bize neden gözümüz aç hâlâ neden az çok az fazla çok fazla neden zayıf çok zayıf güçlü çok güçlü kötü çok kötü neden ağız dolusu kahkaha avuç dolusu gözyaşı tam bir ironi ya da inadına aymazlık inadına umarsızlık sevenler öyle böyle işte birbirinden nefret edenler sürüyle çocukların balonları patlıyor bulutlar barutlardan kaçıyor gülistana girmiş itler habire işiyor bebelerin başlarını koparıyor caniler sanki mısır koçanından bir ağız ısırır gibi delibaş bir ayın ellerinde med-cezire yakalanmış okyanus esarette niye samimi değil niye insan birbirine kadehleri tokuşturarak kıranların umurunda mı dünya süngüler saplanıyor ah binlerce binlerce cana konferanslar kongreler acımasız ordular ırzına geçiyor yine kadınların ırzına geçiyor yarınların beri yanda üçüncü sınıf bir pansiyonda anılarıyla yaşayan hayli geçkin bir adam yalnız yapayalnız dünya pısmış ve yalnız kalmış insanlar yalnızlık yalnızlık her canı sarmış yürekler kimsesiz kalmış uzak köylerde kasabalarda hatta kentin koynunda saklanmış yalnızlık Paris’te İstanbul’da Pekin’de Kahire’de Zürih’te yanıp sönüyor ya neon ışıkları onlarda da görebilirsiniz bütün yalnızlıkları insanların yürekleri buruk bedenleri yorgun yaşam kesmiş cezalarını bir sevgi vardı mayasında insanın hani bir sevgi hani yeni gökdelenlere hiç gerek yok yeni toplama kamplarına yeni Hiroşimalara yeni Neronlara yeni füzelere yeni pusatlılara sadece sadece sevgiye gerek var anlasana be dünya yok yok sıcak değiliz birbirimize samimi değiliz hiç bir korku var içimizde bir korku bizden bize sanıyoruz ki kin ve nefret güçtür ocak söndürmek hiç yakışıyor mu ki insana çok özgürlük herkese ötekine saygılı az yasak az kural az polis az zabitan kaliteli eğitimci uzağı gören program aydınlatan eğitim gerek bize unutuyoruz işte unutuyoruz içten içe tükenen öpmemiş sevgiyle öpülmemiş sevilerek bir başına çiçek sulayan görüntülü olsa da zaten çalmayacak telefonlu yaşayanı acısını bölmüyoruz üçe beşe ki azalsın acısı yakın değiliz birbirimize samimi değiliz birbirimize bir ulaşabilsek ah bir ulaşabilsek insan yüreğimize Şükrü BEŞİKTAŞ |
sanıyoruz ki
kin ve nefret güçtür
ocak söndürmek hiç yakışıyor mu ki insana
Gönül kaleminize sağlık hocam şiirli geceler...