DARGIN KARANFİLDargın Karanfil dağlar böldü yine alacakaranlıkları ama tükeniyor dünya tükeniyor işte sevgiler tükeniyor mutluluklar boşuna düşüyor cemreler zamanın ellerinde şaşıran gönüller haydi hemen gidelim görüp de bizi yazacaklar ben çok ıraklardayım artık Sincanlı bir arabacıya Madridli bir ressama Romalı bir şaire Atinalı bir kaptana Balat’ın dar ve tarih yüklü sokaklarını anlatıyorum kapkara bir perdeyle didişirken tan vakti bir kırmızı gelinciğin bakışlarından ışıyor gözlerim sesin kulaklarımda avuçlarımda yavukluların gülüşleri var gözüm hiç tutmadı sensizliği ne olur gönderme bana yok yere değil balıkçı kasabasına sığınmalarım yok yere değil kabuk bağlamış yaralarım ben hep vedalardan sorgulandım hiç boşuna uğraşmayın sizin için şarkılar söylemez ki bülbüller farkındayım yaptıklarımın aranıyorum işte alacakaranlıklarda cingöz bir ajan gibi ele geçirirken gönülleri acımasız avcılar bulacaklar elbet beni bak alaylı acemi sevdalı kalbinin izini bulduk işte kaçmıyorum buradayım burada bindim bir doru ata elimde acem kırbacı dargın karanfil yakamda ŞÜkrü BEŞİKTAŞ |