Ey Yürüyen Cenaze
Topraktan koparıldık yıldızımız köreldi
Umudun nûru soldu karardı pervâneler Kaptansız kaldı gemi Kaf dağına yöneldi Ankâ çoktan ölmüştü vîrân oldu hâneler Hıçkırıklar sel gibi insân kibrine tutsak Yürekler kelepçeli artık tebessüm yasak Zihniyetler tekelci gelenekler(!) baş tâcı Tipleşmek vefâ(!) borcu düğümlendi karakter Gözler yalan söylüyor selâmlar bile acı Maddiyat mâbedinde susuyor emek ve ter Kesbî âfetler sarmış kalın zulmün ensesi Kordon kopmak üzere delinmiş öd kesesi Vurulmuş sabır kuşu âsumanı delen kim Kabilleşmiş bulutlar sağnak sağnak üstüne Rûhlara nâr yağıyor pişmanlık mevsim mevsim Tabutlar sıralanmış mezârlık olmuş sîne Kaynaklar kurutulmuş zehirlenmiş nehirler Masallar bestelenmiş uykuda tüm şehirler Ey yürüyen cenâze fıtratına sâhip çık İrâden vuslatındır bekleme hazır mama Ustalık belgeni al bitsin dilsiz çıraklık Dönemeçler çok keskin doğru yoldan ayrılma Asabiyet belâdır yeri ğöğü inleten Sinekte suç arama sensin seni pisleten Dursun Tiftik |