*dünüyle kavgalı yarınların mızrabı kırıktır




eleğimsağmaların ziyâret ettiği kaldırımlarda boğulan şâir

burukluğun şiirinde vakit öldüren adam

gri perdeli evde sevdâyı üreten siluetsin



kirli pazarlıklara kurbân edildi güven

söndü cesâretin feneri

hastayı / ölüyü unuttu kibir

baharını anlayamıyor eylül

ortalık kan ve kül...





düşünmenin beynini körelten sebebim (!)

aynalarda doktoruna kızan kişiliğim




şarkıların ağlatan tarafıyla besledim nilüferleri

ölüverdi yere inen nazarların tebessüm yüklü feri

göçmen kuşlara doğruları (!) anlatamadı dilim

selâmını iletemedi neyransı güvercinim




şimdi...

kuşluk vaktine erişemeden yorgun düşen pervâne

yalnızlıkların sarayında kral i’lân edilen cesedim

“acılarımı hafifletebilmek için gülmeyi îcat ettim”



Dursun Tiftik