ÇARESİZLİĞİME İSYANIM
Anlamanı istedim,
Bazen çaresiz bırakıyor insanı sensizlik; Uzun sesizlikler volta atarken dudaklarımda. Ne çok tüketmişiz herşeyi diyorum. Oysa bir eşgale ihtiyacı yok,yokluğunun işgalinin Katran karası bir sevda ağlıyor,bir keman sesinde Ve kaldırıma yayılmış gözleri ama Dilleri lal yalnızlıklar. Suçüstü düşmek vardı, Ve pususunda intizar yüklü gecelerin Unutulmuş saatlerinde ,sana ibadet dillerim Canı cennete şiirlerin, Mavi çocuk gülüşlü sabahlara uyanmak dileğiyle Girdim yokluğunun koynuna. Oysa her uyku hücresiydi yokluğunun Her uyanış kıyamet... Uzanıp dokunurum sandım avuçlarına, Ve mahşer meydanlarında yıkılıp kalmak istedim yüreğinin Anlamazsın biliyorum, Sitemim kendi çaresizliğime... Git,istedim ,tükensin istedim kahırlı sözler, Musallası olsun adımların ,ayrılıklara Ağır geldi be adamım , Argo bir gülümsemeyle,Beyoğlunun arka sokaklarına Bıraktım seni, Hangi günahın koynunda uyanıyorsan, Sırtından damlayanları ter diye algılama, Ardından hep baktım ,iki çift göz yaşıyla, Ve alnındaki çizgi sızlarsa bir gün En keskin bıçaktır ahlarım Sana diil ,adamım kendi çaresizliğime isyanım... |
kusursuz olagan üstün bir paylaşım
finiş çok güzel olmuş