Büyük kentin geniş caddelerinden birinde
yanıp sönen reklam ışıklarının altında vedalaştık
Cep telefonlarımızı, koyu yeşil çöp kutusuna attık
Yeni uyanmış, oldukça hazırlıklıydık
Omzuna düşen gözyaşlarımı hissettin, biliyorum
Öyle bir öpüşün vardı alnımı çünkü
Ayrıldık, kaçmalıydın ve ardından yapacak çok şey vardı
Keşke olmasaydı...

Yüreksiz sömürenim
Hangi oranda kimin için etkinsin sen?
Çocukluğumda, ekmek arası lokmamda
Gençliğimde, cinselliğimde, sürekli yasaklarımda
Yalanlarını doğruladığım cevabımda
üniversite sınavlarımda
Sonra dövüldüğüm ölesiye coplarlarınla

Sansürlersin heryerimi, ellerimi, gözlerimi
sokakta düşürdüğüm kanlı saç lastiğimi
Kitabımı
iPhone’umu
laptopumu

Hangi oranda kime göre daha etkinsin sen?
Gezegenimin dört bir yanı uydularla kuşatılmış
dünya bankası leşlerin üzerinde topuklu giyerken?

İzim kalmasın diye ayakkabılarım ellerimde
çoraplarımla deniz kokan çakılların üzerinde
seni beklerken sevgilim aylar sonrasında
uyuyan deniz kaplumbağasının kabuğundan
yüzyılların tarihini okuyordum
Ve tarih aynı tarih değildi artık
Kıtalar arası haberleşmelerimiz vardı
Anında paylaşmalarımız
Saniyesinde patlamalarımız

Yakalanmamak için çevreyi kolluyorum derken
okuduğum gazeteyi uzaydan gözetleyen sen:
Gerçekten, hangi oranda kime göre tehlikeliyim ben?

Cosmos 1220, tepemde dolaştın durdun
1980’den bu yana zaten bozuktun ve yoruldun
Parçaların dökülüyor bugün atmosferime
Okudum "The Independent" gazetesinde
Metallerini içime çektim akciğerlerim çizildi de
ancak öyle rahatladım ben... bittin artık işte

Ekrandan devrim olmuyor, biliyoruz
Hem kim demiş ki sadece piksellerdeyiz diye?
Dev gibi yükseldin sonunda, gecenin ay ışıklı ufkunda
açtın denizaltının kapağını yüzerek ulaşayım diye sana
Sarıldık
...
..
.
Ve yoktu yanımızda takip edilebilen dijitallerimiz
Öylece açıldık derinlerimize yeni planlar yapmaya