GÜNEŞ SAÇLI KADIN
Bekleme salonunda
yerde odak noktasında al yuvarlardan oluşan göl çoktan pıhtılaşmıştı ama kimse umursamıyordu temizlikçi kadından başka ölü sessizlik Su! diyebildim ancak Su! bir pet şişe uzandı soğukça Hayır hayır! İlk önce suyla yıkanır kan ondan sonra tensidlenir şaşkın bakışlar ve güneş saçlı kadın attı kendini kan gölüne herkes bunu bekliyordu zaten anladım ki gözyaşları da yıkarmış kanı neden sustuk ki ve izledik bir şeylere aç? hatırlamıyorum o kadar çoğalmıştı kan gölleri biz de mi boğuluyorduk ne? |
ama onlar
bilmiyorlar yüzmeyi...
güzel şiir, sevgiler...