HAYALLERİMİZ SOLDU
HAYALLERMİZ SOLDU
Kayıp giderken yıllar hayallerimiz soldu Giyinmeden hazanı; aşk sözümüz yemindi. Can derdi, ekmek derdi! Aşka zaman mı kaldı Çıkmaz sokağa çıktı yarınlarımız şimdi. Gurbet şerbeti içtik, sabır ile sınandık Ayrılık ve yoksulluk zincirine dolandık Dert peş peşe ulandı, tevekküle dayandık Çıkmaz sokağa çıktı, yarınlarımız şimdi. Hazan düştü yaşama, sustu yağmur soldu gül Küf tuttu can evini, uçuşmadı camda tül Ardımda kırık dökük ‘ben’ içinde sönmüş kül Çıkmaz sokağa çıktı yarınlarımız şimdi. Apansız gelgitlerle, sular nasıl da hırçın! Düşen bir yıldırımla yankılanır feryadın Şimşek çakımlarıyla; sonsuz bir şiir adın Çıkmaz sokağa çıktı yarınlarımız şimdi. Sıcacık giyindik biz, sevgiyi dıştan, içten Şen olduk, gülşen olduk, bihaber zemheriden Giyinirken hicranı, üşür beden, üşür ten Çıkmaz sokağa çıktı yarınlarımız şimdi. GÜLŞEN ŞENDERİN |