GÜLNİHAL
GÜLNİHAL
Bidat eylersen ateşten hardan Dikeni kanatır en has bahçenin Açmışsa Gülnihal bahçende senin Şükreyle Tanrıya Gülnihal senin Emek verir yetiştirir bakarsın Vakti gelir çoşku ile koklarsın Büzgü büzgü Gülnihali okşarsın Şükreyle Tanrıya Gülnihal senin Ya diken bitseydi ektiğin yerde Gülnihal’e dönmez düşerdin derde Yazılmışsa Gülnihal sana kaderde Şükreyle Tanrıya Gülnihal senin İkrar ile aşk kokunca katrede Nakış nakış açılınca setrede Sabreyle açacak elbet seherde Şükreyle Tanrıya Gülnihal senin Hüma Efkan |