Kaç gece daha sensiz değer başım yastığa
Kaç uykuyu daha ağırlarım yorgun bedenimde
Kaç gece daha bekler rüyalarım seni
Ve kaç gece kalır hayaline değil de
Sana kavuşmama.
Bende sandığından fazlasın işte sorma
Sorma bana ne zaman diye

Yalanı, ihaneti gördü bu yürek
Haksızlığa karşı direnmeyi bildi de
Bir sensizliğe çare bulamadı
Yalnızlık ve sensizlik farklıymış
Hiç susmayan bir sen(s)sizlik yüreğimde
Bende sandığından fazlasın işte sorma
Sorma bana ne zaman diye

Seni kendimde bulduğumdan beri
Yokluğunda yok edip kendimi
Kanadı kırık bir serçe misali.
Ne uçabiliyorum
Ne de gökyüzünden vazgeçebiliyorum.
Bende sandığından fazlasın işte sorma
Sorma bana ne zaman diye

Bir gün sabahın ilk ışıklarıyla...
Koparıp prangalarımın zincirlerini,
Hayallerimi de yükleyip kuşların kanatlarına
Ağlamaklı gülüşlere satıp çaresizliğimi
Bir nefeslik ömrüm bile olsa mutlaka geleceğim.
Bende sandığından fazlasın işte sorma
Sorma bana ne zaman diye
Sorma…
ESİLA SUNA