İffetsiz
Ne çok yazmak istedim!
Sırf seni, Anlatabilmek için sana. Becerebilsem; İnan iffetsiz kalırdı kağıt kalem. Hızım asla yetişmezdi onlara. Kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerde, Dans ediyordu kalem, Bembeyaz kağıt üzerinde. Bak o zaman anlardın beni, Anlatırdım beni sana. Dans ederdik, Kalem ve kağıt gibi. Sarhoş olurduk, Hemde içmeden meyden. Uzaklaşırdık, Tüm kötü şeylerden. İnan derdin, Yok daha neler! |