İZMİR ( IMELDA )
Ne güzelsin be İzmir’im;
Hani? Canım sıkılsa dikilirdim ya karşına! En çok da imbatına; Öyle keyifle bakardım ya sana, Ve gün batımına!.. Ne güzelsin sen!... Kordonda bir sefa, Arnavut kaldırımında pişmiş bir balık, İmbiğin ortası İzmir rakısı gibi... Öyle tatlı ağlıyordu ki martılar; Kimi gülüyor sanıyor seni aldırma! Kendince eğleniyor, Kimi gerçekten ağlıyor... Ne güzelsin be İzmir’im; Bir İtalyan kızı gibi masum, Bir o kadar gizli kalmış levanten... |