Yarım kalan cümleleri bir parçada topladım.
Tamamlamak biraz zordu şimdilerde yok tadım.
Bir tutam sevgin olsa mutluluğa koşardık.
Hüzün geldi baharıma, gökyüzümse yok artık.

Güneş bana uzak artık, karanlıklar bastırdı.
Biraz umut biraz medet, söyle güneş doğar mı?
Hüzün aldı başını ve kötülüğün şaşırttı
Güne açan çiçeklerde söyle bir gün solar mı?

Emin ol ki sona sarıp tabuları parçaladık
Doğru olan buydu belki vefasızca yalpalandık
Dostlarımla göğüs gerip badireler atlattık
En azından yalan yoktu, öfkemizden anlarsın

Aramızda dağlar olsa emin ol ki adım atmam.
Yalan dolan işlerini başka beyne kazı aptal.
Söz veripte tutmayanlar şimdilerde başkasıyla
Farklı yöne adım attık, uzaklaştık bak satırda.

Sabah doğan güneş vakti sessizce uyanırım.
Bilemezsin içimdeki sebepsizce bulanışı.
Eskileri hatırladım ne tatlıydı uyanışın.
Şimdilerde yoksun artık, hesabımız tutmamıştı.

Yavaş yavaş yelken açtım uzaklaştım nefretimle.
Anlatmadım kimselere ayrılığın ertesinde.
Kaybolurum yavaş yavaş ufuktaki limanlara
Anlatırım vardığımda orada ki insanlara.

Bizde dostluk samimidir asla olmaz palavra.
Hiç bir zaman yıkılmadık, uğraşmadık yalanla.
Yolladığın kırıntılar fragmandan bir parça.
Senaryolar yalan oldu bulaşmadım bir daha.

Sokaklarsa bomboş artık her yerde hatıramız.
Sebepsizce kaybolurken çığlıklar yankılanır.
Satır döktüm mısralara, yüreğimde sancı vardı.
Yeter dedim geçmişime, artık her şey başa sardı.