bir yaşamak çalsam
bir yaşamak hırsızıdır zaman
ertelediğim düşler geç kaldıgım gülüşler kadar düştüm düşlerimde 4 duvar babamın yüzü yok kaçmış gelmiş uruniden anamın elleri ak bir telaşki yaşamak korkusu kadar ölümün bilendim bende yalnız kaldıgım geceler yetişemedigim sevgililer kadar şimdi bir yaşamak çalsam zamandan düşlerim gözlerindeki gülüşlerim için acım bana 4 duvar penceremde gökyüzü yok bütün ömrü bağlayan o sarısın toprak bir korku ki yaşamak uzanıp tutmak kadar elini yoruldum bende uzak kaldıgım şehirler tutunamadıgım yürekler kadar |