ADAMIN BİRİ
En sevdiğim kelimedir yalnızlık
Tembel bir karınca edasıyla etkiler ruhumu Konuşulacak şeyler gecenin karanlığında kaybolur Aradığım umudu içtiğim çayın deminde bulurum Sonra yağmur başlar Kentin sokaklarını kimsesiz yağmur damlaları işgal eder Gökyüzünden utandığım için başımı öne eğerim Kaldırım taşlarına söylenirim yürürken Yağmurda ıslanmak en değerli hobimdir Annem kızar şemsiye kullanmadığım için Annem yemek yemediğim için de kızıyor Annem ağladığımda daha çok kızıyor |