gitmemek üzerine..
taş attı sağ şarampole uzanırken "elvedam"..
"metan gazı" kokuyordu sokaklar ben zorlarken "adımlarımı" gitmemi istemiyordu tanrılar. daha çok konuşabilirdim belki ama zor günde lazım olur diye yanımda sakladığım sadece bir kaç cümle öfkem var kimse "yoksunluğumu" zaptedemez artık/benim bittiğim şiirlerde başlar tüm romanlar/ molotof "kokteyli" hazırladım vuslat kahvaltıma çünkü ben son defa göreceksin yar gel’şarabımdan iç bu sabah /senin için sarhoş olacak kadar "hoş" bir hava var/ hem ben yaşayacağım/ ta’ki sen unutana kadar. Gökhan Gök |