ÖTESİ BİR IRGATSINKızgın güneşin altı, kadınlar ve çocuklar Durmaz çapalarlar ve buhar olur soluklar Ayrık otu çok haydi çalış, durma ki ırgat Memnun edesin patronu ilk şartı sadakat Taç yaprağı solgun, suya hasret çalışır hep Yollarsa çorak, kalpleri suskun ve delik cep Gün tarlada doğar ve batar, sırtta beşikler Pişsen de sakın ağlama, yer sonra sinekler Süt isteme dur sen bebe ‘öğlene ne kaldı’ İş vakti çalışmak da lazım, etme lakırdı Toprak sulanır terle, bebem sen uyu haydi Ağlar da pamuk tarlası duymaz ya efendi Bir türkü yanık günde, kızıl günlere belki Gül elde nasırlar, kokular terli, bu tepki Ücret veririm karşılığın isteme hakkım Kırbaç gibi sözler, susamaz! Sen deme akım Hanlar ve hamamlar da senin, etme be beyim Damlar çadırım, yok ki evim sanki üveyim Yastık ve döşek sert de Ya sofram hele sorma Elbet de yemem, sen gibi her gün de kavurma Toprak doyurur herkesi elbet dedi küskün Az yevmiye yetmez ki geçinmekse ne mümkün Mef’û lü/me fâ î lü/me fâ î lü/fe û lün ı |
selam ile.