NE GÜNAHIM VARDI BENİM ALLAH’IM
BİR VATANDAŞIN BAŞINA GELENLER

Karadeniz’in yüksek kesimlerinde köy yerinde
Yaşayan bir vatandaşın başına gelenler.
Bu vatandaşın adı Ahmet…
Köyde Yaşamını bağ bahçe işlerini yapmakla
Sürdürüyordu Aile geçimini Bahçesinde yetiştirdiği sebzeleri ve
Fındığını satarak sağlıyordu.
Evine yakın bir ormanda ağaç budama işlerini kedisi yapıyordu.

Bir son bahar sabahı erkenden uyandı Ahmet…
Eşi Emine Hanım kendisine enfes bir kahvaltı hazırladı.
Kahvaltıda yok yoktu neler mi? var gelin birlikte bakalım
Emine Hanım… Kendi elleri ile yaptığı köy tereyağı yetiştirdiği
Tavuklarından elde ettiği taze yumurta
Yüksek kesim de doğanın bin bir çeşit harika
Çiçekleri ile beslenen Arılardan nefis Bal,
Taze sütten yaptığı köy peynir hepsi organik ve ,
kuzinede pişirdiği Puf puf Sıcacık ekmek Çay birlikte yaptılar kahvaltılarını.

Emine hanım ev de işleri ve hayvanlara ,
Bakmak için o gün eşi Ahmet’e eşlik etmemişti.
Ahmet ormanda acıkınca yemek için yanına ,
Biraz azık ve keski ile birlikte yola çıktı bir ayağı ileri
bir ayağı geri istemeye, istemeye ormana varmıştı.

O gün başına gelecekler sanki içine doğmuştu.
Bir iki ağaç budadıktan sonra oldukça yüksek bir
Ağaca çıkar bir iki dal kesmişti ki…
Ahmet dengesini kayıp eder ve dallara çarpa, çarpa,
Bağırarak yere düşer. Çevreden duyan birileri koşar Ahmet’i

Baygın bulur ve hemen yakın çevresinden telefonla yardım ister ,
Sonra ailesine haber verir. Cemaat toplanır ,
Ağlayan mı sorarsın bağıran mı derken Ahmet’i ,
Ellerinde yaptıkları sal ile önce ormandan araç yoluna
Çıkartırlar oradan özel araçla hastaneye yetiştirirler.
Ahmet’in kırılmadık bir yeri kalmamıştı.
Altı ay hastanede yatmıştı.

Doktoru artık hastamızı taburcu edebiliriz der-
Sağlığına kavuşmuştur müjdesini veririr.
Bu cevaba hep birlikte sevinen Aile o günün –
Mutluğu içinde evlerine dönerler. Ahmet uzun –
Süre evde dinlendikten sonra, yeniden hayatta-
kalmanın mutluluğu içinde köyde işlerinin başına döner.
Bir süre çalışmalarını sürdüren Ahmet evin yanında kışlık yiyecek sakladıkları .

Eski barakaya giriyor ve Baraka üzerine yıkılıyor.
Enkaz altında feryat ediyor,
Evin de sesleri duyan Emine Hanım bir hamlede –
dışarıya koşuyor gördüğü manzara karşısında şok oluyor.
Can havli ile yüksek sesle bağırıyor,

komşuların da yardımı ile Ahmet’i yeniden Hastaneye götürüyorlar.
Yapılan tetkiklerin ardından bir süre tedavi altına alınıyor –
Gördüğü tedavinin ardından şükür sağlığına kavuşuyor.
Köye dönüyor. Yine iyileşiyor hasarları var ama aldırmıyor.
Bu kez evin çatısını onarmak için çıktığı çatıdan düşüyor.
Yine ölmüyor ama ölümden beter oluyor.

Hastaneyi mekan tutan Ahmet kefeni yırtıyor ,
sağlığına yeniden kavuşuyor .Köyüne dönüyor ,
Böylece bir kez daha hayatta kalmıştı .
Bir iki yıl sonra aldığı yeni arabası ile –
keskin virajı alamayınca şarampole yuvarlanıyor
Kol bacak kafa kırık ölümden dönüyor-
Uzun süren tedavilerin ardından iyileşiyor –
Ama dayanacak gücü kalmıyor.
Yine kazaları devam ediyor yedinci kazasında artık –
Yataktan kalkamaz konuşamaz
Durumda sağdan sola dönemiyor ağzını açıp –
yemek yiyemiyor sıvı yiyeceklerle besleniyor
Ahmet’in bu durumunu duyan gören dostları-
şaşkınlıklarını gizleyemiyor.

Emine hanım eşinin başından bir dakika olsun ayrılmıyor.
Öldürmeyen ALLAH
Öldürmüyor yiyeceği ekmek varmış her kazadan sağ çıkıyor.
Bu konu gerçek hayattan alınmıştır.
Bu gün Ahmet’in başına gelenler ALLAH korusun –
Bizlerin başına gelmeyeceğine garantimiz yok-
Hepinize sağlık afiyetler diliyorum.
Bir vatandaşın başına gelenler.
Gülşen Sarıoğlu
Güz Gülü
26.01.2014.İZMİR
Not -Eşi Ahmet’ten Emine’sine hitaben yazdığı
Şiiri okuyalım neler yazmış