GÖNLÜMÜN ERİ
Başımda estirdin sevdalık yeli
Dilimden düşmeyen gönlümün eri Oldun gözlerimde bir bahar seli Dilimden düşmeyen gönlümün eri Yazarım durmadan hep hece hece Gezersin düşümde gündüz ve gece Gönle bahar gelir inan görünce Dilimden düşmeyen gönlümün eri Seni anlatmaya yetmez sözlerim Nere baksam seni arar gözlerim İçimde volkansın yanar özlerim Dilimden düşmeyen gönlümün eri Dudağım tenine deyse yanacak Dilim usanmadan onu anacak Sen olmazsan yürek nasıl kanacak Dilimden düşmeyen gönlümün eri Gülzarımda gülüm başımda tacım Ey gönlümün yari sana muhtacım Birtek senin ile diniyor acım Dilimden düşmeyen gönlümün eri Sende Gülşen gibi eğer sevseydin Aceb ne olurdu biraz ivseydin Çıkgel artık durma orda deseydin Dilimden düşmeyen gönlümün eri Gülşen Sarıoğlu GüzGülü 19.02.2015 İZMİR |
Şiiri yazanın gümüş gibi saf ve duruluğu belirgin.
Beğendim...
.................................. Saygı ve Selamlar...