ÇİLELİ KADIN..
O pamuk elleri nasırlar tutar ,
Toprağı kazarken çileli kadın Kurumuş ekmeği katıksız yutar, Hayatı yazarken çileli kadın * Elinde malası harcı karıyor , Ne bitmez çilesi mekik sarıyor Yıkıldı duvarı çare arıyor , Fayansı dizerken çileli kadın. * Bir yanda ırgatlık bir yanda ana, Kaderi gülmedi şansından yana, Zalim koca alır üstüne kuma, Canından bezerken çileli kadın. * Omzuna yüklemiş çeker sabırla , O nemli gözleri çıkar kahırla , Günü akşam eder davar ahırla, Kendini ezerken çileli kadın. * Toprak ana denmiş ikisi birdir, Onda ’ki bu sevgi cihanda serdir, Değer biçemezsin onlar safirdir, Solunda gezerken çileli kadın. * Gülşen’im ağlarken yaş ile doldu, Tomurcuk gül iken açmadan soldu, Bebeği beşikte derbeder oldu, Ummanı geçerken çileli kadın. * Gülşen SARIOĞLU Güzgülü 20.11.2014, İZMİR Dostlardan inciler... Bu nasıl insanlık yıllardır böyle Tarlada ırgattır evinde köle Gözünden akanlar dönüyor göle Her kahrı çekiyor çileli kadın....Durak yiğit ...Teşekkür ederim sayın Durak bey Ne emeğinin değeri bilindi Ne bir tatlı söz edildi Yinede çok çok didindi Kahır yumağıydı o kadın...H. Çiğdem Deniz.Teşekkür ederim Çiğdem hanımcığım hoş geldiniz |