23..11 ...2011


hayrettin taylan



Katil dalgaların son umudunda sana baktı hallerim
ejder sırtı yaşamın penceresizliğinde ben yoktum
yalnız rüyalarım izlenir gişe ve düş kırarak
ürkek bir ceylan büyüyordu kaçmalarında
yoklarına giden bir varın vatında atılır vaveylam

Senin gidişlerin uyurken,
Benim gelmelerime mayın düşendi
akil bir seni arama avcısıyım
Beni vurdum benden, sen kaçtın taze ayrılıklara
Yaşlanıyor ufkum gelsen dahi gelmesen daha iyi


kayıpsızlığım süpüremedi yalnızlığı!
Örselenmiş,üreğimden çıkmadı kaçışın
gözlerim yumuk,ruhum ummi bir derinliğe sızılıp kaldı
egzersiz bir ezgisiz içsel bir nidanın nadasındayım
gözlerinin pususunda beni vurdu son leyla
Senden kalan kalmalar arasında kallavi bir hissin yangınıyım...
Susuşlarımın susamış haline su verdi aşk annesi
sütbeyaz düşlerle emzirdi

ahımın göllerinden durgun bir dalgayla geldim
dilsiz bir umudun son vakasında viraj eyledi yolum
inleten bir geliş huzurumu hızla geçti
Yıkık emeller konuştu en alil halimden

kıpkızıllığa uyumuş güllerin yeni halinde gidişini
Gözlerin sözlüğü açıklayamadı
şavkın ar yüzüme mutassıl
Kaçışına katran kareler ekledi ömür
ödünç aldığım bulunmaz gelmelerden sen yoksun gayrı
Yastığımdaki çukura nefesinin hıcısı hecelenmiyor
çalınmış ne varsa çalınmış gitmelerinden
benzin döküldü gelmelerine

gelsen de gelmesen de
bu hüzünbaz bazkolinolarımda beni öldürmez hiçbir şey
üreğimde konaklayan acılar senden sonrasını yitirdi
hiçbir güzel bundan böle beni ağlatamaz bilesin

biriktir gözyaşı kumbarasını son iki damla benden
Belki bir gün beni almaya gelirsin gözü yaşlı
belki bir gün beni de ağlatırsın
hala aynı şarkıda çalınıyoruz
Bu tutkunun adresi dursun sende
yitik bir özlemin son aynasında belki taranır buluşmalarımız



biriktir gözyaşı kumbarasını son iki damla benden
Belki bir gün beni almaya gelirsin gözü yaşlı