Özlemin Gizil Yolusun
hayrettin taylan
epofonem metinler--9 heyulası kalbinin sızısında olan bekleyişin b’andıyım birikmiş barajlarım var sızılı ,sözlü damlalarınla sensizliğin aşk sularında vakitsizliğe çentik atan vasiliydim erişilmezliğin zerresinde toplanır ıslak hayallerim imkansızlığı sızılardan özlere derleyen mecalimin d’okunurusun bir günlerin elektiriğinde aydınlanır gül cemalin umut ve aşk öylece aydın, öylece bilince ayna öylece sevdim, öylece bekledim 2… sözlerimden gizli bir yol ,bağrının yazılmamışlığında iç gözünden akan damlaların ıslatır talihimin tarihini kurlarınla kurulanırım anılarımın borsasında yükselir kıymetli menkul değerin dizelerim ağlar, bilince hazine sözlerim gülüşür umutla girdabın hayrında saklanır, gergefe uzanmış uzaklığın sırlara giyinir hasretim, sensizliğe soyunur benliğim vuslata kav, yan yana olmaya mevcudat aynası olur ömrüm buluşmanın mensucatında mensupluğunun vitrininde kalır sayrım 3… güncelerime dolanan sözlerinin bahtiyar sızısıyım amaçlarıma varsıl yarınlar besleyen ufkun dimağıyım beslenişlerimin içsel rezervisin gidişin, kaderi onarmanın son adımı ben’de bitmezliğin ilk sayımı sensizliğin fosillerinden çıkan petrol düşüsün yolculuğumun bitimsiz sevda yakıtısın son istasyon son söz kadar uzak bu bitmezlik yolculuğunda sevmek yoldaş bu sonsuzluk fecrinde buluşmak ölüm kadar kaderi |