Ne acı, farkında bile değilsin kasırgalarımın,yangınlarımın... sevgim yağmur damlaları sayısında, ruhum o fırtınalardan çoktan kaçtı... Ne çok şey sığdırmışız ayazda kalmış günlere...Ne çok sen varmış yüreğimin zemherisinde....Ne çok biz kalmış avuçlarımda.....Sen artık bende yoksun..."dur...Sen yokken ....Kendimden alacağım intikamımı...Sen yokken senin olandan çıkaracağım bütün hırsımı sevgili..........

yokluğunda anladım
mülteci yolculukmuş senin sevdan

yüzüme doğan güneş
doğduğu yerden batıyor
bir kumarbazın zar atışı gibi
ikimizin de kaybettiği bir final bizim ayrılığımız

gerekçesiz tükenişlerle
yanıtsız kalan sorularla
kapı aralığından bakıyorum senden arda kalanlara

blöf de olsa
her karta rest çekiyorum
ruhum hüzün rolansların da

pey’lerin tükendiği gibi
gıdım gıdım tüketiyor beni hayat

kazanmanın sabrıyla beklerken tükeniyor ömrüm

uzanıyorum çocuksu bir düşle
ellerimle göklerde
seni kazanmanın
seni sevmenin coşkusunu
bir tek kendimle yaşıyorum yokluğunda

acıtıyor içimi kaybedişler
yabancı eller dokundukça yağmalanıyor yüreğim

umut et diyorum
nafile
kabuk bağlamış yaralarım bile kanıyor
arda kalan
yani senden kalan bir tutam sevgi oluyor

iyi ki yüreğimde saklı bir bahçem var
diyor
giriyorum iceri
eyvaaah yoksun diye
hazan düşmüş
sitem bile edemiyorum yorgunum
biçareyim

son kez diyorum Tanrım son kez
onunla geçen mevsimlerdeki anılara
şartsız
koşulsuz sürüklenmek istiyorum

gönlümün yosunlarla örtülmüş yaralarımı bir kez daha sarıyorum
yaşamın denen labirentten ilerliyorum
hayaline son defa yüz sürüyor külünü dalgalara soruyorum

aşk diye sahile vuranları topluyor
yüreğimin öte yakasına
biriktirdiğim hüzünlerle gidiyorum
çünkü yoksun sen...



Peri feride ÖZBİLGE