Bir Eylül akşamın da
Gecenin en karanlık düşlerinde
Gecenin en durgun saatlerinde
Sessiz çığlıklar içinde
,,,sen benim şiirlerimde üşürmüsün?


Sensizliğe haykıran o nefesde
Yazılmamış onca şiirin...hikayenin
Sen diye başlayan tüm satırlarında
Sana dair cümlelerin suskun kalışında
,,,sen benim şiirlerimde üşürmüsün?


Renksiz bir Gökkuşağı düşün
Mavisini yitirmiş denizlerle
Sessizliğin son karanlığında
Düşlere düşen damlalarda
,,,sen benim şiirlerimde üşürmüsün?


Özlemine düştüğüm kimsesizliğin ızdırabında
Takvimlerden düşen her yaprakda
Yıllar sonra tutkulu bir aşkla
Yüreğinin kıyısından geçtiğim bir anda
,,,sen benim şiirlerimde üşürmüsün?


Çaresizce sana gitme dediğim zamanlar
Fırtınalar eserken ardından
Gözlerimden silinmeyen o resimler hala
Yokluğunda yazdığım senli şiirlerle
,,,sen benim şiirlerimde üşürmüsün?


Tel örgülerle sarılmış dört yanım
Köpüklü dalgalarda boğulurcasına
Sana uzanan elim biçare boşlukta
Yüreğinin derin kuyusunda
,,,sen benim şiirlerimde üşürmüsün?




sevay