Henüz üç yaşındaki çocuğumuza;
Kulağına eğilerek, oturtup kucağımıza,
kırmızı ışıkta durmayı,
yeşil yanınca da geçmeyi.
Avucuyla değil de musluktan,
Suyu bardaktan içmeyi.
Ellerimizi, kullanılıp atılan,
tek kullanımlık peçeteye silmeyi.
Öğretiyoruz, son teknolojik iletişim aygıtından,
sanal lunaparklarda eğlenmeyi.

Daha da ileri giderek;
Tenha yollarda, kucağında sürdürerek otomobili,
trafik levhasından poligonlarda, Baba destekli...
beylik tabancayla ateş etmeyi.
Bahane, çocuk da gayet yetenekli ve istekli.
....
Örtülü magandalığa gerekçe;
Hazır etmek çocuğu, hayata ve geleceğe...
İlkel, yobaz, bağnaz ve taklide dayalı eğitimle,
Prangalar örüyor, kucağımızdaki yavrumuza.

Oysa; gelecekte onu bekleyenlere,
Haksızlık ve sömürüye karşı omzumuzda mitinglere,
örgütlü ve omurgalı mücadelelerin pratiğinde,
rol modelliğimizle hazır edebiliriz, bilinçli ve dirençli...
İşte! Böyle olur, geleceğine yatırım, oğlumuza ve kızımıza.

25.01.2014
Ömer KIYAK