2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
563
Okunma
Elimde mîraç gülü sana geldim Mûnise
Sesim de çıkmaz oldu donup kaldım Mûnise
İçerim ılgım yüklü döndür hayata beni
Nergis duruşlarında huzur buldum Mûnise
Merhaba furkansı niyetlerimin inâyeti
Hem-hâl olduğum yüreğim
Neşv ü nemâ bulan cesaretim
Cânıma büyükelçi atadım seni
Ne olur gözbebeğinden ayırma beni
Handan bakışlarında handeler açıyor Mûnise
Âh keşke zihnim bu sese bir kulak verebilse
Bıraksa nefreti -kibri içindeki fıtratı dinlese
Beşerliğimin uçurumunu iyileştiren duâmsın
Ufukta görünen yaşam nöbetim
Bengisuya ulaştıran kil/im
Süveydâyı koruyan dil/im
Ey beni insan yapan Mûnise
Sendeki ‘’kâlûbelâda verilen il/im’’
Umudum
Ruhum
Sevdiğim…
Dursun Tiftik
5.0
100% (5)
Cevap Yaz