BEKLEDİM...
Ayan beyan olmuş cümle aleme.
Haykırır oldu dili lal taş bile. Seyreder anlam veremez; Gözleri ışıl kör yıldızlar. Dokunur ruhuma, ikna edercesine; Eli hem var hem yok rüzgar Mürekkepsiz kalmış kalemim. Çıldırmış harflerim; Divaneden farksız cümlelerim. Gösterdiği ben değilim aynanın. Sensiz suretsiz kalmış suretim. Uyumaktaydı uykularım. Gecelerim siyahından, Mavisinden yoksun gündüzlerim. Gözlerinin seyri için; Lüzüm yok yarı yanık resimlere ve dahi hayalimdeki ay suretine. Ben gece kadar karanlık gözlerine, Rastlar oldum denizin mavisinde Hoş görsemde yokluğunu; Kabullenmedim imkansızlığını. Çekip Gitmenin en çok acıttığı, Vuslatın en çok ağlattığı yerdeyim. Yaş dökmek bir hiçti, gözlerimi döktüm; Tamda mazide kalan iki cümlede. Sen olamam dediğin çıkmaz caddede; Ansızın ben Olursun ümidi ile; Bekledim, bekledim, bekledim. |