BIRAKTIĞIN YERDEYİM
Mısra mısra yazdığım, hasret kokularını
Sen ki alamamışsın söyle daha ne deyim Kalem, kelâmı arar, sezdim korkularını Zamanı içiyorum, hasrettir benim meyim Sineni delenimsin, yüzüme gülenimsin Gözümden damla düşse, sevgiyle silenimsin Öksüz duygularımı, en iyi bilenimsin Dünyalara bedelsin, sensin benim herşeyim Rengin usaresinde, resmimi çizermişsin Hasreti tesbih yapıp, hüzünle dizermişsin İlk gördüğün yerleri, hep yalnız gezermişsin Oysaki ben şu anda, bıraktığın yerdeyim Gülün harelenmesi, gönlün yaralanması Vuslatın hayaliyle, ufkun aralanması Ardından hazan çöküp, özlem sıralanması Senin bu güllerinde, gülşende, seherdeyim Ezgi; meftun olunca, Rebab’ın tellerinde Ateş yerine canan, gül olsun ellerinde Bitmek isterdim sende, sarsaydın kollarında Sözlerine bakınca, kızgın bir nehirdeyim Üşüyen özlemimdi, ağustoslarda donan Bir araya gelmedi, bir gün, can ile canan Ben olmak istiyorum, şuh nefesinde yanan Beni göremiyorsan, hasreti tehirdeyim Ne zaman olmadım ki, bakışına müptela Layık derlerya hani, benim gibi aptala Hak etmişse muhatap, ne gerek var iptala Bulamadım kendimi, ah bir bilsen nerdeyim Yalnızlık dev bir hüzün, canan yoksa yanında Kalem nasılda kükrer, dörtlük dizer anında Ömür bityor ömür, şu öksüzler hanında Kehkeşanlar seyirde, gözlerine perdeyim Güzellik hazinenden vermedin ki bir damla Yazdığım tüm şiirler, gönlümdeki ilhamla Sevgi surunu diktim, sarsılmayan yasamla Aşk yolunda seyyahım, o bildik seferdeyim Karargahı kurduğum, sineni özlüyorum Visali uzak tutan, dağları düzlüyorum İnan ki şu sevdamı, kendimden gizliyorum Bulmak istersen beni o kayıp şehirdeyim Sen beni candan öte, büyük aşkla mı sevdin Söyle gönül köşkünden ben diye kimi kovdun Mutlu olacaktın da, sineni niye dövdün Ben sunamın peşinde, ya Tuna ya Ren’deyim Oy Lüzumsuz başında, kavak yelleri esti Bak sazının telinde, en güzel beste sustu Bu aşık o canandan, artık ümidi kesti Beni, bana bıraktım, gönüldeki sesteyim Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz ETEK YAZILARI USARE: Öz su HARE: Bazı nesne, canlı, göz vb.nde dalgalanır gibi görünen parlak çizgiler, meneviş, dalgır EZGİ: Belli bir kurallara göre düzenlenmiş, kulağa hoş gelen ses dizisi, haz, nağme, melodi MEFTUN: Tutkun, gönül vermiş, vurgun REBAP: Hindistan cevizinden yapılmış,uzun saplı saz ŞUH: Neş’eli, şen, şakrak(kadın) TEHİR: Erteleme, öteleme MÜPTELA: Alışkın,tutkun,bağımlı İPTAL: Yararlıktan, kullanıştan kaldırma, silme, bozma. 2. Herhangi bir hükmün geçersiz olduğunu gerekçeleri ile göstererek çürütme. KEHKEŞAN: Samanyolu VİSAL: Kavuşma |