bir tutam huzur
kurtuldum gürültünün ellerinden
bak yine ben geldim ey dağların gözü yedi renk ne olursun öyle sitemli yayların okuyla vurma beni tarifi güç bir duygu bu bilmem ki nasıl anlatsam mehtap avuçlarımda sanki lakin yakamozlar göç eyledi mevsimlerimden bu gece bedenim üşürken nihayet ruhum ısınıyor şu duvardaki alevlerden puslar dalga dalga saplanıyor karlarıma dalgalarım çırpınıyor perdelerin gerisinden burnumun direğinde kükürt sarısı hicranı yaşayan dallar çilemi soruyor kaşları çatık esen yelden ah frida, ah kardelen her yudumda bir hoş sayılır kaygılar epey zamandır ıslanmayı bekliyor kurumuş yosunlar ne diyeyim, yarın uyanınca seherde bülbüller belki bir tutam huzur için açar bütün güller Ahmet BOZTAŞ |