Hüzün ağır konuğum mevsim bahar veya güz.
İsli çaydanlık mukim ateşin kucağında.
Çayımı sabah akşam berrak gözlerinle süz.
Çaya dair düşlerle gönlüm çayın ağında.
Ben seni okuyorum her yudum çay menkıbem.


Billur bir girizgâhtır ilk yudum senle hem dem.
Kelimeler nemlenir sırılsıklam dizeler.
Çayla özdeşim sensin tebessümündür merhem.
Gülüşünü kıskanır gecede avizeler.
Hasreti dokuyorum her yudum çay menkıbem.


Uzaklar yakın olur selamınla her daim.
Çayımızın buğusu karışır zaman zaman.
Sensin çay bardağımın suretindeki has im.
İstirhamım çayı hep benim hüznüm ile an.
Yollara bakıyorum her yudum çay menkıbem.


Adını gizliyorum akan sulardan bile
Kuruyan dudağıma sükut oluyor ilaç.
Kelimeler çatlıyor hasret geliyor dile.
Sana dair ne varsa bilesin başıma taç.
Yurduna akıyorum her mevsim çay menkıbem.
Ankara, 20.01.2014 İ.K