Bir Ney Üfleme Efsanesi
Ateş nefesin geçer neyin sinesi yanar.
İncecik parmakların efsane kahramanı. Gamzenin ışığını gönül her mevsim anar. Suzidil makamında işlenir cümle anı. Kıskanırım neyi hep nefesinden dolayı, Seninle hem dem olur nice gizemli halde. Düşünürüm yüzünde her gece dolunayı. Neyin başı dönüyor bu efsane visalde. Ben uzaklarda mukim ney hep seninle hemhal. Nefesin nefesine karışırken muhteşem. Kor misali yakıcı beni kıskandıran hal. Neye değen dudağın dudağıma olsa em. Kamışlıktan keserken canı acısa bile. Senin elin tenine ipek tennure olur. Dokununca dudağın aşk ile gelir dile. O anda naz tütsülü haz mesnevisi solur. Elde dilde tende sen neyle ikiniz desen. Elif parmaklarının hikâyesi bitimsiz. Beni hüzne düşüren bu minvalde neyle sen. Anlar mısın hâlimi harfsiz yazısız imsiz? Ankara,18.01.2014 İ.K |