Senin O Şehla Bakışlarına Güneş'te Aşık
O Şehla bakışların olmasaydı
Güneş her sabah yeniden doğramıydı Güzelliğinden utanıp gözlerinin Gizlenirmiydi bulutların ardına Ve mevsime inat, takvime inat Direnirmiydi böyle ısıtmak için toprağı Gözlerinin ateşinden eridi nice buzullar Sahradaki son vaha da kurudu Gözlerindir böyle güneşi mecnun eden Kışın ortasında toprağı yakan Bilmiyormuş gibi bakma öyle Senin O şehla bakışlarına güneşte aşık Toprakta, buzullarda, Vahalarda aşık Bundadır kuruyup soluşumuz Yağmura hasret kalışımız. |