Yalnız Mıyım?
Sonu görünmeyen bir yol,
Uzun mu uzun Ayağıma takılacak çakıl taşı bile yok Boşa gidiyor vurduğum tekmeler Koca evrende kollarım iki yana açık Bir sevginin ucundan tutamadım henüz Değmedi elim kuru bir dala İnsan siluetlerine hasret geziniyorum Orada burada… Yüreğimin çölüne düşmüyor serap Cehennemin ortasında gibiyim Duvarlar ateş topu olmuş yuvarlanarak geliyor üzerime Dünya bağımsız dönüyor kendi ekseninde Mevsim ve gece gündüzler benim değil. Gidecek mektuplarım öylece kaldı elimde Adresleri silinmiş haritadan Kâbus mu bu Allahlım? Gözümü açamadığım bir rüyanın ortasında mıyım? Kirpiklerimi kapatıp uyumaya korkuyorum Gezegenler arası dolaşıp seyahat ediyor ruhum. Belki de, öldüm Ve sorgu için sıramı bekliyorum Galiba ben deliriyorum! //Yalnızlık, değeri bilinemeyen bir sessizlik halidir. Ölümün kıyısında, yaşamın ucunda yalnız geziniyorum.// Mustafa KARAAHMETOĞLU 14.01.2014 |
Cehennemin ortasında gibiyim
Duvarlar ateş topu olmuş yuvarlanarak geliyor üzerime
Dünya bağımsız dönüyor kendi ekseninde
Mevsim ve gece gündüzler benim değil.
Gidecek mektuplarım öylece kaldı elimde
Adresleri silinmiş haritadan
Kâbus mu bu Allahlım?
Gözümü açamadığım bir rüyanın ortasında mıyım?
Kirpiklerimi kapatıp uyumaya korkuyorum
Gezegenler arası dolaşıp seyahat ediyor ruhum.
Belki de, öldüm
Ve sorgu için sıramı bekliyorum
Galiba ben deliriyorum!
Ustacaydı anlatım hocam severek okudum
Usta kalemi engin yüreği ayakta alkışlıyorum
Yüreğine kalemine sağlık
Kalemin susmasın
___________________________Saygılar