Olmayacak böyle, kendime çeki düzen vermeliyim.
Bütün yaşadıklarımı bir köşeye sermeliyim.
Nasıl olacak bilmiyorum ama ilerisini görmeliyim.
Bu gidişim iyi değil bir an önce kendime gelmeliyim.

Hem dönecekmişsin gibi ümidimi kaybetmeden.
Kendimi kuytu köşelere saklayıp hapsetmeden.
Hem de hiç olmayacakmışsın gibi üzülmeden.
Belki de becerebilirim yaşamayı hiç gülmeden.

Uyku girmez oldu gözüme şu son günlerde,
Sesim soluğum kesilip dalıyorum her yerde,
Unutma ki devası olmayan ilaç yoktur derde,
Aklın başında değil diyorlar peki ya nerede..?

Vatan der ki dünyada bir sen uğruna eriyip gidiyorum.
Ne kadar zor olsa da er ya da geç atlatırım bunu biliyorum.
Her geçen gün zor olsa da biraz daha kendime geliyorum.
Nasıl diye merak edersen dinle, senli olan her şeyi siliyorum.