Saatim GeçmişZamanda sen vardın, Dakikalarda ben. Her saat başı kesişirdi yollarım, Senden uzaklaşıp, sana gelirdim hep. Gecenin sessizliğine, gündüzün gürültüsüne... 12’nin sessizliğinde yine beraberim seninle. Gün bırakırken kendini ay’ın derinliğine, Seni yazarım kalemimle. Aynı noktanın farklı kollarıydık hep. Rakamlar aslında gündü bizim için, Kurulan vakitte öten guguk kuşumuz vardı. Şimdi ne öter , ne de vakit geçer oldu. Saniyeler arasında sıkıştı yüreğim, Nerdesin? m.kilincdemir |