Sen Git
Yerle yeksan olursa bir gün gönül evim,
Sen git arkana bakmadan, Senden arta kalanları ben temizlerim. Bilmem, duyulur mu uzaklardan sesim? Sen git! Ben anılarıma kefeni hazırlar, defnederim. İki kelam edip, mezarına su da dökerim. Yeşerir mor zambaklar günü gelince, Bilmem nasıl olur ahvalin kabrinde, Bir gün ses duyup irkilince, Bil ki ben geldim, anılarıma iki tas su dökmeye. Biliyorum tazelenir acılarım, yeşermez anılarım… Hepsi üstüme çullanır, başlar sancılarım. Elimde kağıdım kalemim, Sen git ben her şeyi hallederim. |