Gelme aklıma,Gelme!
Şimdi boşluklara çalıyor bakışlarım,
Seni arar gibi oluyorum bazen, İçimde ki çocukla konuşuyorum ara sıra, Yaramazlığın sırası değil gelme aklıma. Gelme ki sabaha çıkabileyim yokluğunla Son sigaramı yakıp uzanayım yatağıma, Derin bir nefes çekip yıldızlara kadar üfleyeyim, Dalayım rüyalara... Gelme aklıma, gelme! Yine gideceksin biliyorum, Arkana bakmadan, acımadan gideceksin... Biliyorum, çocukluğuna sığınacaksın yine, Bense kanıp bağrıma basacağım tekrar tekrar, Saçlarının kokusunu içime çekip sıkı sıkı sarılacağım. Küçük ellerini tutup boynuma yaslayacağım tekrar, Gelme aklıma, gelme! Yine teslim olacağım kayıtsız. m.kılınçdemir |