EKSİK
yürüyorum,
hangi sevdaya,hasrete,vuslata bilmeden. bir yalnızlık bu, adı konmamış sevdalardan kopma, ölüm bu, sensiz gecelerden yokluğunun yerini tutan... dilsiz bir hikayeden kopma gibi yüreğim, sessiz bir şiir. adına ne dersen de, ama düşmesin yüreğinin yağmurları gözlerinden. yazdıkça ölüyorum, ve öldükçe sen oluyorum... toz pembe değil benimkisi, zifiri karanlıklardan kopma, yalnızlığa mahkum bir şehir şimdi yüreğim. ömrümden, hayatımdan, yüreğimden eksiksin. çaresizlik bu ya, ben yine eksiğim... |
hayatımdan,
yüreğimden eksiksin.
çaresizlik bu ya,
ben yine eksiğim...
Ne GüzeL AnLatmışsınız EksikLiği..
Okurken ßitmesini Hiç İstemedim
O Kadar GüzeL Yazmışsınız ki , ßiranda Şiiriniz ßeni AnLatıyor Sandım..
O GüzeL Yüreğinize SağLık Tebrik Ediyorum Fadime Hanım :)