git
yokluğunu vuruyor yine saatim
hasretin düşüyor ellerime.. sen git; zifiri karanlıklara saklayacağım saçlarının siyahını, toz duman olmuş hasretin durur avuçlarımda, yokluğunun eteğine yapışır isyanım, özlemin tüter yüreğimin orta yerinde... sen git; yemin bilir anmam adını bir daha, boş bir anı sayıp silerim maziyi. yokluğuna sarar da yüreğimi; hasretinin sokaklarında yürürüm. gözlerin emanet kalır gözlerimde geceden daha siyah, suskun bir şiir gibi... sen git; aşkı ben saklarım... |