saat/siz
hasretinin kol gezdiği saatlerde yazılır,
yalnızlığın en acı türküsü. en çok bu saatlerde yakar yüreğime saplanan saatin yelkovanı her adımda biraz daha öldürür, bir zamanlar doyamadığım hayalin.. bilinmez hangi kalabalıklar arasında asılı kaldı bedenim, ruhumu nerede kaybettim... hangi boşluklara koysam yüreğimi bir ben etmiyor yine, bir sen olmuyorsun katran karası gecelerde... |