SESİNİ DUYURAramızda yollar var Eski püskü otobüs terminalleri Uzun saatler var Ağlasam gözyaşımı silemezsin Hüzünlensem üzüntümü bilemezsin Kapansam odama hiç çıkmasam günlerce Aç susuz uyusam göremezsin İzmir’in boş ıslak caddeleri önümde Çıksam dolaşsam sessizce Oturup kalsam kaldırımın bir köşesinde Elini uzatıp tutamazsın ki elimi Söylemek istediklerim öyle çok ki Kalbim yıllar önce mühürlenmiş sanki Zincirlenmiş ruhum ruhuna habersizce Bir gün daha sürüyüp gidiyor eteklerini Dilim adını haykırıyor gözlerim yollarda Ellerim uzanmış dua dua Allah’a İstesem de seni yana yakıla Duyamazsın beni çok uzaklarda Üşüsem soğuk gecelerde saramazsın Hayal kursam da seninle bir diyar da Hayal bu daima benle kalamazsın Haydi gel her neredeysen Uzan ruhuma beni hasretlere atma Uzat ellerini çatlak ellerime Umut ol ufkuma Nur ol karanlığıma Sensizliğimin kilidini kır Gir yüreğimi sandığına Hapset kendini hep kal orada Yollara köprü kur Hiç olmazsa sesini duyur Sesini duyur sesini duyur CANSU KALÇIK |
benim şiirimi yazmışsınız.
içtim şiiri adeta.
ellerinize yüreğinize sağlık